Ferrari – marka będąca symbolem Włoch

Ferrari to jedna z najbardziej znanych marek samochodów na świecie. Auta te rozbudzają wyobraźnię wielu kierowców na wszystkich kontynentach. Z kolei historia tej firmy to najlepszy przykład, że warto wierzyć w swoje marzenia, tak jak jej założyciel. W portfolio Ferrari nie brak wspaniałych maszyn, w których widać kunszt genialnych inżynierów. To także kawał historii sportu samochodowego. Poznajmy więc bliżej tę niezwykłą markę z Włoch.

Enzo Ferrari – kierowca, konstruktor i wielki wizjoner

Założycielem firmy był Enzo Ferrari. Urodził się on w Modenie, w dniu 18 lutego 1898 roku. Od 1919 roku był kierowcą testowym i wyścigowym w Construzioni Meccaniche Nazionale, później zaś jeździł dla Alfy Romeo. Ogółem wziął udział w 47 wyścigach, z czego 13 zakończyło się jego zwycięstwem. W 1929 roku Enzo Ferrari założył zespół wyścigowy pod swoim nazwiskiem, w którym kierowcy ścigali się samochodami Alfy Romeo.

W 1938 roku powstała firma Ferrari, które od 1947 roku zajmuje się produkcją samochodów. Enzo Ferrari powiedział niegdyś, że nie mógł znaleźć samochodu dla siebie, więc postanowił, że sam go zbuduje. I tak powstało pierwsze auto – model 125 S wyposażony w dwunastocylindrowy silnik o pojemności zaledwie 1,5 litra. Był to jednak samochód o wyścigowym charakterze, dopiero w 1948 roku zadebiutował typowo drogowy pojazd – Ferrari 166. Pod maską zagościł nieco większy, bo dwulitrowy silnik, zaś za cały projekt odpowiadał Gioacchino Colombo. Następcą modelu 166 było Ferrari 342 America, jeden z najbardziej pożądanych samochodów swoich czasów. Napędzał go dwunastocylindrowy motor o pojemności 4 litrów i mocy 200-220 KM, w zależności od wersji. Wyprodukowano zaledwie 6 egzemplarzy, z czego jeden – ze wzmocnionym do 300 KM silnikiem – trafił do ówczesnego króla Belgii, Leopolda II.

Podbój Ameryki

Lata 50. XX wieku nie były zbyt łaskawe dla Ferrari. W 1957 roku Alfonso Daportajo wraz ze swoim pilotem zginął za kierownicą samochodu Ferrari w trakcie zawodów Mille Miglia. Jego pojazd wpadł w tłum kibiców, zabijając tym samym kilka osób. Konsekwencją tego zdarzenia był akt oskarżenia przeciwko Enzo Ferrariemu z zarzutem nieumyślnego spowodowania śmierci, albowiem to właśnie on zatwierdził pojazd do zawodów przyznając, iż jest on w pełni sprawny. Po 5 latach procesu Ferrari został jednak uniewinniony od zarzucanego mu czynu.

W tym samym czasie Enzo Ferrari, za namową swojego przyjaciela Luigiego Chinettiego, który był importerem jego samochodów do Stanów Zjednoczonych, postanowił skonstruować auto z myślą o tamtejszym rynku. W ten sposób powstał słynny model 250 GT Spyder California, Ten wspaniały roadster stał się obiektem pożądania nie tylko w Ameryce, ale również na Starym Kontynencie. Co więcej, okrzyknięto go wówczas najpiękniejszym samochodem na świecie. Pod jego maską pracował trzylitrowy dwunastocylindrowy silnik o mocy 280 KM. Łącznie wyprodukowano 104 sztuki.

Złota era

Lata 60. były dla Ferrari niezwykle pomyślne. Kolejne modele – 250 GTO i 275 GTB – odnosiły liczne sukcesy na torach wyścigowych. Największym sukcesem był jednak potrójny triumf Ferrari P-4 w słynnych zawodach w Daytona Beach na Florydzie. Aż trzy pojazdy spod znaku wierzgającego rumaka minęły linię mety jako pierwsze. W ten sposób powstał pomysł stworzenia auta drogowego z genami wyścigowymi – modelu 365 GTB/4. Miał on moc 352 KM i rozpędzał się do 275 km/h. W 1969 roku Enzo Ferrari podjął decyzję o sprzedaży połowy udziałów w firmie koncernowi Fiat.

Supersamochody

Ferrari od zawsze produkowało samochody sportowe, jednakże kilka z nich wyróżniało się na tle pozostałych. To modele jubileuszowe, nie tylko bardzo szybkie, ale również bardzo rzadkie. Pierwszym z nich był powstały w 1962 roku model 250 GTO. Miał dwunastocylindrowy motor o mocy 290 lub 300 KM i rozpędzał się do 265 km/h, co było niesamowitym wynikiem jak na tamte czasy. Auto zachwycało także wspaniałą linią nadwozia i do dziś uchodzi za jeden z najpiękniejszych projektów Ferrari.

Następcą był model 288 GTO z 1984 roku. To pojazd o zupełnie innej stylistyce, typowej dla lat 80. Pod maską pracował turbodoładowany ośmiocylindrowy silnik o mocy 400 KM. Dzięki niemu auto osiągało prędkość maksymalną rzędu 305 km/h, zaś przyspieszenie do 100 km/h wynosiło zaledwie 4,8 s. To jednak nie koniec, bowiem rok później zaprezentowano wersję 288 GTO Evoluzione z motorem o mocy aż 650 KM. Deklarowana prędkość maksymalna to aż 370 km/h.

W 1987 roku, na 40-lecie firmy, zadebiutował kolejny supersamochód z logo Ferrari, model F40. To ostatni pojazd, którego produkcję nadzorował sam Enzo Ferrari. Do napędu użyto silnika pochodzącego z poprzednika, jednakże wzmocniono go poprzez dwie turbosprężarki japońskiej firmy IHI do 478 KM. Najważniejsze w przypadku tego typu samochodów są zawsze osiągi. Przyspieszenie od 0 do 100 km/h wynosiło 4,5 s, z kolei prędkość maksymalna to 324 km/h. Zbudowano 1310 sztuk. Powstały również wersje F40 GT (560 KM, 3,2 s do 100 km/h, 350 km/h), F40 LM (720 KM, 3,1 s do 100 km/h, 367 km/h) oraz F40 GTE (660 lub 900 KM, 3 s do 100 km/h, 360 km/h).

Na 50-lecie firmy powstał model F50. Zadebiutował on w 1995 roku. Auto zostało zbudowane na bazie bolidu Formuły 1, co było nie lada innowacją. Napędzał go dwunastocylindrowy silnik przeszczepiony z bolidu, po odpowiednich modyfikacjach. Generował on moc na poziomie 520 KM. Wystarczało to by rozpędzić pojazd do 100 km/h w czasie 3,7 s. Prędkość maksymalna to 325 km/h. W czasie dwóch lat produkcji zbudowano 349 egzemplarzy. Powstały także 3 sztuki w wersji F50 GT. W tej specyfikacji motor oddawał do dyspozycji kierowcy aż 750 KM. Auto rozpędzało się do 378 km/h, a sprint do setki trwał niecałe 3 s.

Rok 2002 to debiut Ferrari Enzo. Za napęd odpowiedzialny był sześciolitrowy silnik w układzie V12. Generował on moc 660 KM. Dzięki temu Enzo osiągało setkę w czasie 3,3 s, a prędkość maksymalna wynosiła 355 km/h. Na jego bazie powstały także modele FXX (800 KM, 2,5 s do 100 km/h, 345 km/h) oraz FXX Evoluzione (860 KM, 2,5 s do 100 km/h, 400 km/h). W oparciu o Enzo został również zbudowany model P4/5, inspirowany Ferrari 330 P3/4.

Ostatnim superautem jest LaFerrari. Pojazd ten zaprezentowano w 2013 roku. Do napędu użyto dwunastocylindrowego silnika o mocy 800 KM połączonego z silnikiem elektrycznym. Łączna moc hybrydowego napędu to 963 KM. Sprint do setki to 2,7 s, zaś prędkość maksymalna to 350 km/h. Zbudowano 499 egzemplarzy. Na jego bazie powstał także model FXX K (1050 KM), a w 2018 roku zadebiutować ma FXX K Evoluzione.

Ferrari w sporcie samochodowym

Od samego początku Ferrari zaangażowane było w różnego rodzaju zawody sportowe. Najważniejszą rolę odgrywała oczywiście Formuła 1. Ferrari to jedyny zespół, który uczestniczy w tych zawodach nieprzerwanie od samego początku w 1950 roku. To również najbardziej utytułowana stajnia. Do końca 2017 roku Ferrari zdobyło 16 tytułów mistrza świata konstruktorów Formuły 1, jest również rekordzistą pod względem liczby zwycięstw w klasyfikacji zespołów. Producent ten wygrywał także słynny wyścig w Le Mans (9 razy). Niezależnie gdzie startuje Ferrari, zawsze towarzyszą mu setki kibiców z całego świata.

Logo Ferrari

Logo Ferrari to jeden z najsłynniejszych znaków firmowych, który także posiada swoją historię. Jego początek wiąże się z włoskim lotnikiem, Francesco Baraccą, który w czasie I wojny światowej zestrzelił 34 wrogie samoloty. Namalował on na kadłubie swojej maszyny emblemat czarnego konia wierzgającego nogami. W 1923 roku Enzo Ferrari spotkał się w Rawennie z rodzicami tego wybitnego pilota. To właśnie oni namówili go do umieszczenia logo wierzgającego konia na swoich samochodach. Enzo nieco zmodyfikował znak – dodał tło w kolorze żółtym, barwie Modeny oraz litery S i F oznaczające „Scuderia Ferrari” czyli „Stajnia Ferrari”.

Ferrari to marka wyjątkowa. W jej portfolio znajduje się szereg wspaniałych modeli, które nieustannie rozbudzają wyobraźnię kierowców na całym świecie. Warto więc poznać jej fascynującą historię i zapoznać się z naprawdę niezwykłymi samochodami.

3 thoughts on “Ferrari – marka będąca symbolem Włoch”

Dodaj komentarz