Szukasz rozrywki, ale chcesz czegoś więcej niż tylko chwilowego oderwania się od codzienności? Może właśnie gry, która wyróżnia się wyjątkowym charakterem, klimatem i niepowtarzalnym stylem? Istnieją tytuły, które zamiast typowej akcji i rywalizacji stawiają na atmosferę, opowiadają historię i pozwalają poczuć się częścią wyjątkowego świata. Oto kilka propozycji, w które warto zagrać w wolnym czasie.
Disco Elysium
Disco Elysium to izometryczna gra RPG, która zadebiutowała 15 października 2019 roku na PC. W późniejszym czasie ukazała się również na PlayStation 4 i 5, Xbox One, Series X/S oraz Nintendo Switch. Tytuł został przygotowany przez studio ZA/UM i szybko zyskał uznanie ze względu na unikatowe podejście do mechaniki gry oraz narracji.
Jeśli kiedykolwiek sięgałeś po literaturę w stylu noir, to ta Disco Elysium pozwoli Ci poczuć ten specyficzny klimat. Akcja rozgrywa się w fikcyjnym mieście Revachol, gdzie wcielasz się w detektywa z amnezją. Twoim zadaniem jest rozwiązanie zagadki morderstwa. Wyzwaniem jest jednak to, że równocześnie musisz radzić sobie z własnymi problemami psychicznymi i fizycznymi. W praktyce niemal każda czynność sprowadza się do rozmów, podejmowania decyzji i testu umiejętności. Wszystko to ma dużo większe znaczenie niż siłowe rozwiązywanie problemów.
Podstawowa mechanika gry opiera się na systemie cech oraz rozwijaniu osobowości bohatera. To jak rozwiniesz swoją postać, ma wpływ na kierunek śledztwa. Możesz analizować fakty, wpływać na rozmówców albo pogrążać się w wewnętrznych dyskusjach. Przybierają one formę rozbudowanych dialogów z samym sobą.
Świat Revachol został zaprojektowany z ogromnym naciskiem na szczegóły. Każda ulica, budynek i postać mają swoją historię, która w mniejszym lub większym stopniu wiąże się z polityką, społeczeństwem i kulturą tego miejsca. Jeśli zdecydujesz się eksplorować, odkryjesz mnóstwo wątków pobocznych. Są one na tyle ciekawie przygotowane, że mogą całkowicie zmienić Twój sposób postrzegania głównej sprawy.
Interfejs i oprawa graficzna są minimalistyczne, ale przemyślane. Styl wizualny przypomina malarstwo olejne. Masz wrażenie, że poruszasz się w świecie zarówno dość realistycznym, jak i trochę surrealistycznym. Do tego dochodzi nastrojowa muzyka autorstwa zespołu British Sea Power, która podkreśla atmosferę melancholii i tajemnicy.
Co ciekawe, Disco Elysium nie oferuje tradycyjnej walki. Konflikty rozwiązujesz głównie za pomocą dialogów i testów statystyk. Nawet potencjalne użycie przemocy ma swoje konsekwencje narracyjne. Tym samym każda decyzja jest po prostu częścią opowieści, a nie tylko jednym z możliwych środków do osiągnięcia celu.
W 2021 roku pojawiła się wersja gry z dopiskiem The Final Cut. Wzbogaciła ona grę o pełne udźwiękowienie dialogów oraz dodatkowe ścieżki polityczne. Wersja ta stała się standardem na wszystkich platformach i jeszcze bardziej zbliżyła Disco Elysium do formy interaktywnej opowieści.
Firewatch
Gra ukazała się 9 lutego 2016 roku. Stworzyło ją studio Campo Santo, a wydało wspólnie z firmą Panic. Tytuł pojawił się na PC, PlayStation 4, Nintendo Switch oraz Xbox One. Gatunkowo to narracyjna przygodówka pierwszoosobowa z elementami eksploracji. Rozgrywka trwa około sześciu godzin i opiera się głównie na rozmowach prowadzonych przez radio.
W grze wcielasz się w Henry’ego, strażnika obserwacyjnego w Shoshone National Forest w stanie Wyoming. Fabuła rozpoczyna się krótką sekwencją tekstową, która przedstawia jego przeszłość i problemy rodzinne. W prologu dowiadujesz się o chorobie żony bohatera. Julia cierpi na wczesne stadium Alzheimera, a Henry nie jest w stanie poradzić sobie z tym ciężarem. To wyjaśnia, dlaczego podejmuje pracę w odizolowanej wieży strażniczej. Historia jest osadzona w 1989 roku. Twórcy celowo wybrali okres sprzed ery telefonów komórkowych, aby izolacja bohatera była mocną stroną tytułu.
Najważniejszym elementem opowieści jest relacja Henry’ego z przełożoną Delilah. Cała komunikacja odbywa się jednak przez krótkofalówkę. Chociaż oboje nigdy się nie spotykają, to więź pomiędzy nimi rozwija się z każdym kolejnym dniem. To ona nadaje sens pracy w dziczy i staje się jedynym źródłem kontaktu ze światem zewnętrznym. Głos Delilah towarzyszy Ci podczas rutynowych zadań i w chwilach narastającej paranoi. Z czasem zwykłe rozmowy zamieniają się w emocjonalny dialog, który wpływa na odbiór całej gry.
Mechanika gry jest iście minimalistyczna. Sterujesz bohaterem w klasyczny sposób, a przy tym korzystasz z mapy i kompasu. Na początku orientacja w terenie może sprawiać trudności, ale szybko zauważysz, że taki zabieg ma wpływ na realizm. Brak GPS zmusza Cię do faktycznego patrzenia na drogowskazy i analizowania otoczenia. Codzienne zadania polegają na patrolach, zgłaszaniu niepokojących zdarzeń i badaniu nowych obszarów lasu. Najważniejsza jest jednak rozmowa, bo to ona stanowi jedyną formę interakcji i zarazem narracji do dalszych wydarzeń.
Świat gry to Shoshone National Forest. Lasy, doliny i jaskinie tworzą przestrzeń, która zmienia się wraz z rozwojem fabuły. W ciągu dnia krajobraz wydaje się spokojny i bezpieczny. O zmroku ten sam teren staje się złowrogi, a cisza lasu kojarzy się z ukrytym gdzieś tam zagrożeniem. W pewnym momencie bohater odkrywa, że nie jest sam, a ktoś śledzi jego poczynania. Wtedy nawet znajome miejsca wydają się obce i niepokojące. To pokazuje, jak istotna w grze jest atmosfera.
Scenariusz ma też momenty dramatyczne. Gdy główny bohater odkrywa wypadek młodego wspinacza, to ton opowieści staje się bardziej stonowany. Muzyka wręcz przybiera ton żałoby, a środowisko staje się klaustrofobiczne. Takie sceny mają na celu wzmocnienie emocjonalnego odbioru i to udało się świetnie twórcom. Tytuł nie unika trudnych tematów i nie proponuje łatwych rozwiązań.
Muzyka i udźwiękowienie to jedne z najmocniejszych zalet tej gry. Poczucie spokoju w trakcie słonecznego dnia buduje rytm gitary akustycznej. W chwilach zagrożenia pojawiają się dźwięki mroczne i niepokojące. Gdy dzieje się coś groźnego, to muzyka zmienia się w dramatyczne, pojawiają się niemal filmowe kompozycje. Do tego dochodzą efekty przestrzenne, np. kroki w jaskiniach, szum drzew i trzask ognia. Wszystko to sprawia, że z przyjemnością nasłuchujesz otoczenia.
Mimo prostoty graficznej to właśnie ten charakterystyczny styl artystyczny nadał tytułowi unikatowy charakter. Pastelowe barwy i mocne kontrasty stworzyły obraz natury, która jednocześnie koi i przeraża. Gra stała się bez wątpienia jednym z najlepiej rozpoznawalnych projektów wśród twórców niezależnych.
Death Stranding
Death Stranding to gra akcji z elementami przygodowymi, która ukazała się 8 listopada 2019 roku na PlayStation 4. Wersja na PC pojawiła się 14 lipca 2020 roku, a na PlayStation 5 we wrześniu 2021. Od 2022 roku dostępna jest także na konsolach Xbox Series X/S. Projekt jest pierwszym niezależnym dziełem Hideo Kojimy po odejściu z Konami i został przygotowany przez studio Kojima Productions.
Akcja osadzona jest w postapokaliptycznych Stanach Zjednoczonych, gdzie gracz wciela się w Sam’a Portera Bridgesa. Jego zadaniem jest dostarczanie ładunków i jednoczesne odbudowywanie komunikacji pomiędzy odizolowanymi osadami poprzez tzw. sieć chiralną. Podstawa rozgrywki to przemierzanie ogromnych połaci terenu, a także dobór ładunków dla zachowania równowagi noszonego plecaka. Świat gry wypełniony jest anomaliami pogodowymi, np. deszczem przyspieszającym starzenie się wszystkiego, czego dotknie.
Największym wyróżnikiem Death Stranding jest mechanika poruszania się. Każdy krok bohatera wymaga uwagi. Nawet niewielka nierówność terenu może doprowadzić do upadku i uszkodzenia przewożonych przesyłek. Z czasem gracz odblokowuje narzędzia ułatwiające długie spacery, m.in. liny wspinaczkowe, drabiny, a nawet niewielkie pojazdy oraz egzoszkielety, aby móc nosić większe ciężary. Ciekawym rozwiązaniem jest degradacja wyposażenia, która zmusza do planowania trasy oraz przygotowania odpowiednich zapasów.
Świat gry nie jest jednak pusty. Sam mierzy się z bandytami oraz z dziwnymi istotami, które można wykryć dzięki specjalnej kapsule. W jej środku znajduje się dziecko, które reaguje na obecność potworów. Kapsuła oprócz roli praktycznej pełni też funkcję emocjonalną, ponieważ więź między bohaterem a tym towarzyszem pogłębia się wraz z postępami w historii.
Warstwa fabularna jest mocno rozbudowana i opiera się głównie na motywie odbudowy więzi pomiędzy ludźmi. Kojima wykorzystał do opowieści gwiazdorską obsadę. W grze wystąpił m.in. Norman Reedus i Mads Mikkelsen. Całość łączy więc elementy filmu i interaktywnej przygody. Pojawiające się regularnie, doskonale animowane sekwencje są niezwykle ważną częścią całej narracji.
Gra oferuje formę pewnego rodzaju asynchronicznej współpracy w ramach trybu multiplayer. Konstrukcje stworzone przez jednego użytkownika (mosty, linie, schronienia) mogą zostać wykorzystane przez innych. Tym systemem gracze wzajemnie ułatwiają sobie zadanie. Za przydatną budowlę można zostać nagrodzonym polubieniem. Oczywiście najważniejsza w tym wszystkim jest współpraca i znaczenie drobnych gestów do osiągnięcia wspólnego celu.
Oprawa wizualna jest na bardzo wysokim poziomie. Tereny górskie, równiny i zniszczone miasta oddano z dbałością o szczegóły. Realistyczne efekty atmosferyczne wpływają diametralnie na wygląd otoczenia oraz na samą rozgrywkę. Równie duże znaczenie ma muzyka. Znajdują się tutaj utwory zespołu Low Roar oraz innych artystów. Pojawiają się one w najbardziej znaczących momentach. Przez to budują atmosferę i nadają wędrówkom emocjonalny wymiar.
Death Stranding nie koncentruje się jednak na zapewnianiu ciągłej rozrywki. To projekt, w którym można odczuć trud pracy kuriera, monotonię dzikich krajobrazów, a także satysfakcję z realizacji celu. Kojima postawił na pewnego rodzaju doświadczenie artystyczne, w którym liczy się cierpliwość, wytrwałość i chęć pomagania innym.
