W pewnym wieku (czyt. po czterdziestce) człowiek zaczyna bardziej zastanawiać się nad swoim zdrowiem. Jakiś czas temu usłyszałem o zjawisku biohackingu. Nazwa zabrzmiała dla mnie nieco absurdalnie, ale po zgłębieniu tematu okazało się, że to bardzo ciekawy temat do rozważań. Czy hakowanie swojego organizmu to przepis na długowieczność?
Biohacking – co to jest?
Biohacking to dość młode zjawisko, o którym zaczęło się mówić dopiero w latach 80. ubiegłego wieku. Nie ma jednej, sprecyzowanej definicji, ponieważ mogą się na niego składać różnorodne działania. Można jednak powiedzieć, że biohacking to praktyka polegająca na eksperymentowaniu nad własnym ciałem i umysłem.
Działania te mają na celu osiągnięcie lepszej wydajności fizycznej czy psychicznej. W założeniu prowadzą do poprawy zdrowia, a nawet przedłużenia życia jednostki. To dziedzina łącząca elementy biologii, nauk medycznych, a także technologii czy zdrowego stylu życia.
Biohakerzy stosują różne techniki, aby usprawniać swoje ciało i umysł. Obejmują one m.in.:
- zmiany w diecie;
- stosowanie suplementów diety;
- aktywność fizyczną;
- monitorowanie parametrów zdrowotnych;
- eksperymentowanie z technologiami medycznymi.
Biohacking może zatem polegać zarówno na zmianie swojej diety na zdrowszą, jak i korzystaniu z dożylnych wspomagaczy (np. kroplówek witaminowych). Sprawia to, że działania niekiedy są niedużymi zmianami w codziennym życiu, ale pacjenci mogą również sięgać po ryzykowne metody związane np. z eksperymentami na ludziach.
Biohacking w codziennym życiu
Ze względu na zakres działań możliwych w ramach biohackingu warto skupić się na takich aktywnościach, które da się samodzielnie wdrożyć w codziennym życiu. Przede wszystkim trzeba pamiętać, że wszelkie tego typu eksperymenty powinny zaczynać się od wizyty u lekarza. Regularne badania profilaktyczne to najlepsza metoda na kontrolowanie stanu swojego zdrowia.
Przykład biohackingu to stosowanie zbilansowanej diety o niskiej zawartości tłuszczów nasyconych u osób ze skłonnościami do za wysokiego poziomu cholesterolu. Dzięki wprowadzeniu takiej zmiany i spożywaniu zdrowszych posiłków chroni się układ krążenia i zapobiega wielu chorobom, jakie mogą wystąpić w wyniku zaniedbania organizmu.
Jednym z działów biohackingu jest nutrigenomika, czyli badanie wpływu konkretnej żywności na rozwój schorzeń, do których dana osoba ma predyspozycje np. ze względów genetycznych. W ramach takiej aktywności tworzy się specjalnie dopasowaną do danego pacjenta dietę, by zapobiec rozwinięciu się u niego np. typu nowotworu, który występował w jego rodzinie.
Kolejny przejaw zjawiska to wdrożenie odpowiedniej suplementacji. Oczywiście, najpierw należy udać się do lekarza i wykonać wszelkie niezbędne badania krwi. Na podstawie wyników i wykrytych niedoborów specjalista zaleci, co stosować, by czuć się lepiej i wesprzeć swój organizm.
Biohackerzy stosują także przeróżne strategie, aby poprawić jakość swojego snu. Do najczęstszych technik należą regularne godziny spania, ograniczenie ekspozycji na światło niebieskie przed snem (niekorzystanie z telefonu czy laptopa min. 30 minut przed pójściem do łóżka) czy technologie monitorowania odpoczynku za pomocą smartwatchy.
Działaniem na rzecz poprawy zdrowia na co dzień może być także wdrożenie aktywności fizycznej. Najlepiej skorzystać z usług trenera personalnego, który dobierze zestaw ćwiczeń do potrzeb i kondycji organizmu. Ważne, by wybrać ćwiczenia sprawiające radość, by wpływały pozytywnie również na umysł. Do wyboru są przeróżne opcje, np. joga, bieganie, trening siłowy, zajęcia grupowe.
Niektórzy decydują się również na nieco drastyczniejsze formy biohackingu na co dzień. Korzystają m.in. z przyjmowania komórek macierzystych czy zabiegów z wykorzystaniem osocza. Klucz to dopasować metody do własnych potrzeb i granic, a także działać zawsze pod okiem specjalistów.
Plusy i minusy biohackingu
Biohacking to z założenia bardzo pozytywne zjawisko, które ma przyczyniać się do lepszego zdrowia i dłuższego życia. Plusem rozwiązania jest zdecydowanie promowanie wizyt u lekarzy i zachęcanie do regularnych badań. Profilaktyka to często zaniedbywany aspekt, co nierzadko niesie drastyczne konsekwencje, którym można było zapobiec.
Działania z jego zakresu pomagają w zwiększeniu wydajności fizycznej i umysłowej. Prowadzi do tego dbałość o odpowiednią dietę, jakość snu, aktywność fizyczną czy praktyki umysłowe. Odkrywanie nowych metod terapeutycznych przyczynia się także do rozwoju nauki, a wśród poszczególnych jednostek do lepszego poznawania własnego organizmu.
Trzeba mieć jednak na uwadze także zagrożenia płynące ze zjawiska. Niektóre metody biohackingu bywają skrajne lub ryzykowne dla zdrowia. Należy uważać, by nie trafić w ręce samozwańczych specjalistów od zdrowia, którzy odrzucają założenia nauki i kierują się jedynie własnymi przekonaniami. Odpowiedni nadzór medyczny to podstawa.
Niektóre formy biohackingu, takie jak technologie monitorowania zdrowia, suplementy czy zabiegi, a także usługa trenera personalnego, dla niektórych bywają zbyt kosztowne. To sprawia, że stają się niedostępne dla wszystkich.
Czy biohacking jest bezpieczny?
Na to pytanie chciałoby się odpowiedzieć „To zależy”. Teoretycznie biohacking jest bezpieczny, o ile stosuje się go pod nadzorem profesjonalistów. Metody powinny mieć potwierdzone skutki. Unikałbym zatem wizyt u ekspertów bazujących na założeniach teorii spiskowych i odrzucających dokonania nauki.
Zasady zdrowego rozsądku połączone ze słuchaniem własnego organizmu nie powinny wyrządzić niczego złego. Gorzej, jeśli biohacking zabrnie zbyt daleko i zacznie się sięgać po nieprzebadane, eksperymentalne metody działań. Jeśli zależy Ci na zhakowaniu swojego organizmu i wsparciu go, udaj się do lekarza.
Specjalista dobierze Ci odpowiedni zestaw badań, a następnie podpowie, co powinieneś zrobić, by zadbać o zdrowie. Niech biohacking stanie się troską o siebie na co dzień. Czasami naprawdę warto odmówić sobie np. kolejnego steka, kiedy na szali stoi lepsze samopoczucie i być może dłuższe życie.
