Jedną z czynności, którą często wykonujesz, a nawet nie zwracasz na nią zbyt dużej uwagi jest podpisywanie różnego rodzaju dokumentów. Własnoręczny podpis faceta powinien być dla niego pewnego rodzaju wizytówką, która wiele o nim mówi. To, jakie wrażenie będziesz sprawiał, zależy więc również od sposobu, w jaki się podpisujesz. Warto więc zadbać o to, aby podpis przez ciebie składany był elegancki, czytelny, a jednocześnie dopracowany. Przedstawię ci, czym jest parafka, jak ją stworzyć i co ją odróżnia od tradycyjnego podpisu.
Parafka — co to jest?
Parafka jest to pewnego rodzaju znak graficzny, którym podpisujesz się na różnego rodzaju dokumentach. Nie jest ona jednak podpisem i nie ma takiej samej mocy, ponieważ na jej podstawie ciężko jest zidentyfikować, kto dokładnie podpisał dokument. Dlatego za jej pomocą parafowane są poszczególne strony wielostronicowych dokumentów, aby nie dochodziło na przykład do ich podmiany, natomiast sam dokument musi być podpisany przy pomocy podpisu, na podstawie którego można nas zidentyfikować. Parafowanie oznacza podpisanie każdej strony ostatecznej wersji umowy przez co najmniej jednego przedstawiciela każdej z zaangażowanych stron umowy. Załączane są skróty nazwisk lub inicjały osób upoważnionych, zwykle w prawym dolnym rogu umowy. Te skróty nazw mogą zatem być pierwszą literą imienia i pierwszą literą nazwiska, czyli inicjałami. Pamiętaj jednak, że w przypadku oficjalnych dokumentów np. z sądu, oświadczeń woli itp. najważniejszy jest twój indywidualny, czytelny podpis.
Czym różni się parafka od podpisu?
Jak już pisałem, parafka jest to znak graficzny, który składa się na dokumencie i występuje ona najczęściej w formie inicjałów. Nie jest ona jednak równoznaczna z podpisem. Pełni ona jedynie funkcję znakowania dokumentu, aby nie doszło do podmiany lub w sytuacji kiedy część dokumentu została zmieniona, aby wyrazić naszą akceptację co do tych zmian. Podpis z kolei jest to znak graficzny, który jest związany z nazwiskiem danej osoby. Oznacza to, że musi być on czytelny i możemy za jego pomocą rozpoznać osobę, która podpisała dokument. Zgodnie z prawem podpis na dokumencie musi być własnoręczny. W zależności od dokumentu, jaki podpisujesz, musi składać się on przynajmniej z pierwszej litery imienia i nazwiska lub samego nazwiska. Parafka z kolei prawu jest nieznana, choć stosowana na przykład w przypadku parafowania umów międzynarodowych. Parafka więc służy zatwierdzaniu poszczególnych stron umowy.
Przed podpisaniem złożonej umowy przez kontrahentów zwykle dochodzi do wielu zmian, które są omawiane podczas negocjacji. Czasami ten proces może zająć tygodnie, a nawet miesiące. Z biegiem czasu powstaje w ten sposób wiele różnych projektów umowy. Aby żadna stara wersja umowy nie była przekazywana do ostatecznego podpisu i aby zapobiec dodawaniu lub wymianie stron, wszystkie strony ostatecznej umowy są parafowane przez przedstawicieli obu stron umowy. Ponadto w pewnych okolicznościach można jeszcze prześledzić, komu kilka lat później powierzono sporządzenie umowy. Często osoby parafujące umowę to osoby, które dokonują zmian w umowie. Nie musisz być upoważniony do podpisania umowy. Inicjacji mogą dokonać na przykład szefowie działów zaangażowanych firm. Służy sygnatariuszom umowy, na przykład dyrektorom zarządzającym lub upoważnionym sygnatariuszom, przede wszystkim jako dowód, że umowa w tej formie została sprawdzona przez obie strony umowy i uznana za dobrą, tj. że taka wersja umowy została uzgodniona. To jest ostateczna kopia, którą można podpisać.
Jak powinna wyglądać dobra parafka?
To jak powinna wyglądać parafka, zależy od ciebie samego, ponieważ jest to znak graficzny, który zazwyczaj zawiera skróconą formę twojego podpisu, czyli na przykład twoje inicjały lub na przykład skróconą formę twojego nazwiska opuszczającą część jego liter. Z drugiej strony wiadomo, że parafka nie musi być czytelna i za jej pomocą nie musi się odczytywać np. twojego nazwiska. Zgodnie z komentarzami do kodeksu cywilnego parafka powinna być powtarzalnym znakiem graficznym — skrótem lub inicjałem, który może pełnić funkcję podpisu. Jednakże sama parafka podpisem nie jest i o tym należy pamiętać.
Jak wymyślić własną parafkę?
Jeżeli zastanawiasz się jak wymyślić swoją własną, wyjątkową parafkę musisz pomyśleć jak ma ona wyglądać. Czy ma być to część twojego nazwiska, czy zapis twojego nazwiska w postaci mało czytelnych liter, a może skrót pierwszych liter imienia i nazwiska. Aby parafka była oryginalna i powtarzalna powinieneś trochę podszlifować swój podpis. Możesz zastosować do tego rodzaj pisma, którego zwykle nie używasz — na przykład pismo pochyłe, albo wręcz przeciwnie bardzo proste. Ważne jest to, aby wstawianie parafki było dla ciebie proste i szybkie, a jednocześnie powtarzalne. Każda z twoich parafek na poszczególnych stronach dokumentu powinna być zbliżona do siebie. Warto więc wziąć kartkę, wymyślić swój znak graficzny i poćwiczyć jego płynne i szybkie, a przede wszystkim powtarzalne wystawianie.
Przykładowe parafki
Parafka może być skrótem pierwszych liter imienia i nazwiska, czyli twoich inicjałów, ale też na przykład skrótem samego nazwiska, czyli pierwszymi kilkoma jego literami. Może być ona czytelna lub mniej, pisana prosto, ukośnie itp. Wymyślając swoją parafkę, tak naprawdę ogranicza cię tylko twoja wyobraźnia. Ja ze swojej strony pokażę ci kilka przykładowych wzorów parafek, abyś wiedział czym kierować się podczas jej tworzenia
Od pomysłu do realizacji! Stwórz własną parafkę!
Aby stworzyć wymyśloną przez siebie parafkę, potrzebujesz tak naprawdę tylko kartki i ołówka lub długopisu. Stwórz wzór parafki, który według ciebie najbardziej ci się podoba metodą prób i błędów przenosząc na papier wszystkie swoje pomysły. Kiedy już wybierzesz wzór, który najbardziej ci się podoba, musisz przejść do etapu ćwiczeń. Trenuj swoją parafkę do tego momentu, aż będzie ona powtarzalna, to znaczy każda z kolejnych napisanych przez ciebie kartek będzie zawierała praktycznie taki sam podpis. Ważne jest to też, aby parafka z jednej strony była w miarę czytelna i estetyczna a z drugiej, żeby nie była łatwa do podrobienia. Dlatego staraj się stworzyć ją w taki sposób, aby nie była bardzo wyraźna i pisana wręcz pismem szkolnym, ponieważ w takiej sytuacji jej podrobienie przez inną osobę może być zbyt proste. Im trudniejszy i posiadający więcej zawijasów symbol, tym lepiej.