W kontaktach z społeczeństwem, nieustannie staramy się porządkować i analizować uzyskane informacje. Poznajemy w ten czas intencje i niekiedy udaje nam się przewidzieć postępowanie naszych rozmówców. Chcemy zdobyć jak najwięcej rzetelnych informacji i wyciągnąć z nich właściwe wnioski.
Możemy natrafić na pewne zniekształcenia, których nie da się przewidzieć. Spostrzeganie drugiej osoby, a zarazem komunikowanie się z nią ma istotny wpływ podczas rozmowy. Osobowość jak i płeć komunikujących się ze sobą osób ku większości zaskoczeniu ma znaczenie, a niekiedy nawet duże. Bogactwo ekspresji u kobiet wiąże się z odmiennymi regułami okazywania emocji. Przyjmuje się, że kobiety i mężczyźni odczuwają podobnie emocje. Różnica polega na tym, że kobiety są bardziej skłonne do ich okazywania, niż mężczyźni. Oni zarazem są podatni do wybuchów złości i uwydatniania agresji. Kobiety mają większą wrażliwość i łatwiej wyrażają emocje, które odczuwają w danym momencie. Są przede wszystkim otwarte na kontakty damsko – damskie jak i damsko – męskie. Niektórzy mężczyźni już nie. U nich łatwiej jest się komunikować wśród swojego męskiego grona, niż z płcią przeciwną. W takich relacjach, przede wszystkim wizytówką kobiet jest szczery uśmiech i odwaga. Płeć piękna jest pionierem w gestykulacji, co ma na celu przykuć na dłuższy czas uwagę słuchacza. Zarówno także nawiązywanie kontaktu wzrokowego i zmniejszanie dystansu z rozmówcą zwiększa przewagę wśród konwersatorów. Dzięki takim zachowaniom osoba zacznie figurować, jako dominująca, a nie dyskryminowana.
Od zawsze panowie chcą przypodobać się paniom podczas rozmowy, a tym samym zdobyć ich zaufanie, czy też sympatię. Priorytetem jest wykazanie się znajomością tematu, który jest poruszany. Inteligencja połączona z humorem może zaimponować, ale zarazem także może zrazić do siebie rozmówców, gdy stanie się przesadna, czy wręcz śmieszna. W dzisiejszych czasach, gdzie jest coraz więcej kobiet sukcesu, zwanych najczęściej bizneswoman. Rola kobiety wygląda tak jak parę lat temu pozycja mężczyzny i na odwrót. Na spotkaniach biznesowych pojawia się coraz więcej płci pięknej. Oznacza to, że kobiety pozwalają na równouprawnienie. W tym przykładowo konkretnym zawodzie, czy pozycji zawodowej na rynku pracy. Niezależnie od wieku chcą wywrzeć jak najlepsze wrażenie, czy to na kontrahencie, czy na partnerze biznesowym. Pierwsze wrażenie jest niezwykle ważne. Zwłaszcza w tedy, gdy jest ona istotna w zleceniu, czy prowadzonym projekcie. Należy w tedy być profesjonalnym i to niezależnie od płci. Kobiety często najzwyczajniej z zazdrości są nieufne i postępują złośliwie wobec innych kobiet. To dotyczy również mężczyzn. Mało, który z panów odmówiłby pani, która zwróciłaby się do niego o pomoc, a tym bardziej, jeżeli jest atrakcyjna. W tej sytuacji nie jest ważna pozycja społeczna, stanowisko, jakie się zajmuje, czy firma, którą się w danej chwili reprezentuje. Konkretna, wartościowa rozmowa pomiędzy kobietą, a mężczyzną, gdzie zaczyna przeważać siła perswazji. Mężczyzna oprze się zapewnieniom kobiety pięknej, zdecydowanej, znającej się na swojej branży. Choć niektórzy panowie nie lubią kobiet dominujących zarówno i w życiu i na poziomie zawodowym. Słysząc opinie samemu można wywnioskować, że u jednego mężczyzny, mogą pojawić się wątpliwości, a u innych nie. Może stawiać opór, rywalizować w tej samej kwestii. Wynikająca sytuacja pojawi się w ten czas, gdy spotkają się dwie dominujące osobowości niezależnie od płci, ale prawdopodobnie chętne pokazania się z jak najlepszej strony. Konkurent wobec prezentującej sobą wiedzy i niezależności ma także determinacje w dążeniu do celu.
Artur Schopenhauer w książce „Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów”, poruszył temat konwersacji, a ściślej rzecz ujmując sposoby, którymi należy się posłużyć podczas rozmów. Niezwykle ujmujące jest to, że poprzez drobne słowa, gesty i specyfikę prowadzenia dialektu osoba dominująca może wygrać spór, ale zarazem i go przegrać. Wszystko zależy od sposobu jego prowadzenia. Autor przedstawił kilkanaście sposobów, które prezentuje na podstawie rożnych sytuacji połączonych z specyfiką prowadzenia komunikacji. „Postawienie na swoim” jest sztuką, aby przekonać do swojego zdania rozmówce. Nie wystarczy tylko sprytna komunikacja i wiedza, która się bezwzględnie przyda. Ważne jest jak postąpić, aby rozmówca nam uległ i był podatny na nasze zdanie? W jednym zdaniu Schopenhauer stwierdził, że należy zrobić tak (…) „żeby było uznane, że oni mają rację. Dobrze jest uprzytomnić sobie różne możliwe fortele, aby wiedzieć, na co można być narażonym w sporach z ludźmi nierzetelnymi”.