Tor Nürburgring jest bardzo dobrze znany wśród wszystkich fanów motosportu. Ta legendarna trasa ma (nie?)chlubny status najniebezpieczniejszej drogi, na której kiedykolwiek odbywały się wyścigi samochodowe. Długi oraz niezwykle kręty tor ulokowany jest w niemieckich górach. Oryginalna trasa, która niedługo będzie miała swoje stulecie, dzisiaj rzadko służy już profesjonalnym wyścigom. Można się za to po niej karnąć!
Gdzie znajduje się tor Nürburgring?
Nürburgring to legendarny tor wyścigowy, który zlokalizowany jest w niemieckiej miejscowości Nürburg. Ta znajduje się w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat. Uliczna atrakcja ulokowana jest w bardzo malowniczym miejscu – biegnie po drogach gór Eifel. Dodatkowy atutem toru Nürburgring jest również to, że otacza on średniowieczny zamek. Jazda po tej trasie jest więc bardzo ciekawym doświadczeniem.
Historia legendarnego toru wyścigowego
Niemiecki tor wyścigowy ma tak bogatą historię, że zapisał się na kartach motoryzacyjnego sportu złotymi zgłoskami. Budowę toru planowano jeszcze przed pierwszą wojną światową, ale po wybuchu konfliktu zrezygnowano z inwestycji. W okresie międzywojennym na publicznych ulicach Nürburg zaczęto urządzać wyścigi i wtedy też na tapet powrócił pomysł budowy toru.
Budowa i pierwsze lata funkcjonowania toru Nürburgring
Decyzja o skonstruowaniu profesjonalnego toru wyścigowego zapadła głównie dlatego, że jazda po górskich drogach Eifel była dość niebezpieczna. Inwestycja nabierała swoich kształtów od 1925 do 1927 roku. Podczas budowy powstał tor, składający się z dwóch części. Pierwszą z nich stanowiła pętla południowa (Südschleife). Jej długość wynosiła prawie 8 km – dokładnie 7 747 m. Druga część była o wiele bardziej rozbudowana. Północna pętla (Nordschleife) ciągnęła się przez blisko 23 km (22 810 m).
Tor Nürburgring był nie tylko długi, ale i kręty. Na całej trasie umieszczono aż 174 zakręty, które stanowiły (i wciąż stanowią!) niezłe wyzwanie nawet dla zawodowych kierowców. Pierwsze wyścigi rozegrały się w Nürburgring jeszcze tego samego roku, w którym ukończono jego budowę. Konstrukcja toru sprawiła, że szybko zyskał on miano jednej z najbardziej wymagających tras i został włączony do prestiżowych zawodów Grand Prix Niemiec.
Nürburgring w Formule 1 i rekonstrukcje na rzecz bezpieczeństwa
Po drugiej wojnie światowej tor Nürburgring zaczął zyskiwać coraz większą sławę. W 1951 roku po raz pierwszy odbył się na nim wyścig Formuły 1. Dwa lata później wprowadzono wyścig Nürburgring 1000 km, a w 1970 r. wyścig 24-godzinny.
Tor Nürburgring od początku był wymagający, ale w latach 60. zaczął stawać się wręcz niebezpieczny. Wynikało to przede wszystkim z rozwoju motoryzacji. Nowe fury pozwalały kierowcom osiągać o wiele większe prędkości niż te, które rozwijali zawodnicy dwadzieścia czy trzydzieści lat wcześniej. Szybka jazda w połączeniu z ostrymi zakrętami stały się prostą drogą do licznych wypadków.
Z tego względu zawodnicy postanowili zbojkotować zawody na torze Nürburgring i tym samym przycisnąć organizatorów do przekształcenia trasy. Wprowadzono wtedy szykanę zwalniającą auta przed wjazdem na prostą startową. Później modyfikacjom uległy też boksy, które odgrodzono barierką. Zmiany te wciąż nie zapewniały jednak odpowiedniego bezpieczeństwa i Niemcy zostali zmuszeni do przeniesienia swojego Grand Prix na tor Hockenheimring.
Po roku Formuła 1 powróciła jednak do Nürburg. Na torze w górach Eifel wygładzono wyboje, dodano barierki, a także wycięto drzewa w niebezpiecznych obszarach. Poprawiło to nieco jakość toru, ale i tak był on bardzo wymagający. Zresztą długość oraz zawiłość Nürburgring była wyzwaniem nie tylko dla kierowców, ale także dla organizatorów wyścigu. Zabezpieczenie i obsługa techniczna tak skomplikowanej trasy było nie lada wyczynem, który wiązał się też ze sporymi kosztami.
Wypadek Nickiego Laudy, czyli gwóźdź do trumny toru Nürburgring
Na torze Nürburgring wielokrotnie dochodziło do wypadków, które czasami kończyły się nawet śmiercią kierowcy. Jednak o stałym wycofaniu toru z kalendarza wyścigów zadecydowała dopiero poważna kraksa Nickiego Laudy, do której doszło w 1976 roku.
Austriacki kierowca był ówczesnym mistrzem świata i bezsprzecznym pretendentem do ponownego zwycięstwa. Jego plany pokrzyżował jednak wypadek, z którego ledwo uszedł z życiem. Nie umarł zresztą dzięki pomocy innych zawodników. Odegrali oni ważną rolę, ponieważ karetka nie była w stanie pokonać wymagającej trasy. W kolejnym sezonie Grand Prix przeniesiono do Hockenheim.
GP-Strecke – nowy tor w Nürburg
Po wycofaniu się Formuły 1 organizatorzy innych zawodów również zaczęli rezygnować z toru Nürburgring i wybierać bardziej bezpieczne trasy. Na początku lat 80. postanowiono więc zbudować całkiem nowy tor, dzięki któremu wyścigi mogłyby wrócić do Nürburg. Tym razem postawiono na mniejszy obiekt o długości okrążenia 4,5 km. Nowy tor był zyskał nazwę GP-Strecke i stał się bezpieczniejszą alternatywą dla Nordschleife.
Inwestycja ta była warta zachodu, ponieważ zgodnie z oczekiwaniami przyczyniła się do ponownego zawitania Formuły 1 w progach Nürburg. Na nowy tor przeniósł się również prestiżowy wyścig Nürburgring 1000 km. Trasa GP-Strecke do dziś służy kierowcom i organizatorom różnych zawodów.
Tor Nürburgring obecnie
Ze względu na bezpieczeństwo większość aktualnych zawodów odbywa się w obiekcie zbudowanym w latach 80. Niemniej jednak stary tor Nürburgring bardzo kusi zapaleńców ze świata motosportu. Dlatego też na legendarnej północnej pętli wciąż odbywają się zawody, w których mogą wziąć udział zarówno profesjonaliści, jak i amatorzy. Do najważniejszych eventów należy 24 Hours Nürburgring weekend.
Jeśli jednak udział w wyścigu jest dla Ciebie zbyt dużym wyzwaniem, to pamiętaj, że trasa prowadząca przez Nürburgring ma obecnie status płatnej drogi publicznej. Po zakupie biletu na Touristenfahrten (jazdy publiczne) możesz więc normalnie przejechać się legendarnym torem, na którym powstawała historia współczesnych wyścigów samochodowych.
Tor Nürburgring wykorzystywany jest także do testów nowych aut sportowych. Firmy produkujące wyścigowe fury często sprawdzają ich osiągi w trudnych warunkach, aby móc później pochwalić się osiągami swojego wynalazku.
Rekordy toru Nürburgring
Wyścigi na torze Nürburgring zawsze wzbudzały niesamowite emocje zarówno wśród kierowców, jak i ich kibiców. Niebezpieczna konstrukcja toru generowała jednocześnie zainteresowanie, kontrowersje i dreszczyk adrenaliny. Cała ta mieszanka sprawiała, że każdy kierowca chciał uzyskać na torze Nürburgring czas, dzięki któremu mógłby zapisać się w historii motosportu.
Jednak pobicie rekordu na Nordschleife nie było takie łatwe i do dziś pozostaje w zasięgu tylko najlepszych kierowców. Rekordzistą pierwotnego toru (tego z lat 1927-82) jest Nicki Lauda. Jako jedyny przełamał on próg 7 minut i przejechał 22.834 km w czasie 6:58.2. Miało to miejsce w 1974 roku, czyli na dwa lata przed feralnym wypadkiem.
Po kraksie Laudy doszło do zmian konstrukcyjnych, a więc do końca świata pozostanie on mistrzem starego toru. Na nowej trasie rekordzistą aktualnie jest Timo Bernhard. W 2018 roku pokonał on okrążenie o długości 20.81 km w nieco ponad pięć minut (dokładnie 5:19.546).
